மறக்க முடியாத சயாம் நிகழ்வு!

(சப்பானியர்கள் மிதிவண்டியை அதிகம் பயன்படுத்தினார்கள். காடுகளையும், மலைகளையும், ஆறுகளையும் எளிதில் கடக்க உதவும் வாகனமாகக் கருதினர்)

8-ஆம் திகதி டிசம்பர் மாதம் 1941-ஆம் ஆண்டு. மலாயாவின் கிழக்குக் கரை மாநிலமான கிளந்தானில் சப்பானியர்கள் கால் பதித்தார்கள்.(ஆரம்ப காலத்தில் மலேசியா மலாயா என அறியப்பட்டது). அது தான் இரண்டாம் உலக யுத்தம் மலாயா மண்ணில் ஆரம்பித்ததற்கான அறிகுறியாகும். கிளந்தான் மாநிலத்துக்கு அடுத்தபடியாக இருக்கும் கெடா(கடாரம் என அறியப்படுவது) மாநிலத்தில் அடுத்த சில தினங்களில் தாக்குதல் மேற்கொள்ள ஆரம்பித்தார்கள். சில நாட்களில் கெடா சப்பானியர்களின் கைவசம் வந்தது.

அதன் பிறகு தொடர்ச்சியாக ஒவ்வொரு மாநிலமாக அவர்கள் பிடியில் சிக்கியது. இறுதியாக பிரிட்டிசார் தன் கைவசம் வைத்திருந்த சிங்கையையும் பிடிங்கிக் கொண்டு விரட்டியடித்தார்கள். 150000 படை வீரர்கள். 300 வானூர்திகள், 300 இராணுவ வாகனங்கள். இதுதான் சப்பானியர்களின் மொத்த படை பலமே. 70 நாட்களில் ஒட்டு மொத்த மலாயாவை தன் பிடிக்கு கொண்டு வந்தார்கள். அவர்கள் உண்மையில் அவகாசம் எடுத்துக் கொள்ள நினைத்தது 100 நாட்கள். 30 நாட்களுக்கு முன்பதாகவே காரியத்தை முடித்துவிட்டார்கள்.

மலாயாவில் சப்பானியர்களின் ஆட்சி காலம் 3 வருடம் 8 மாதங்கள் நீடித்தது. அவர்களின் தாக்கம் இன்னமும் ஆறாத வடுவாக மக்களின் நெஞ்சில் புதைந்து கிடக்கிறது என்றே சொல்ல வேண்டும். வெள்ளையனிடம் இருந்து ஆசியாவை விடுவிப்பதே சப்பானியர்களின் நோக்கம் எனும் அவர்களின் பொய் வாக்கை பின் நாளில் மக்கள் உணர்ந்தார்கள். மலாயா மக்களிடையே அவர்கள் செய்த கொடுமையின் காரணமாக நாளடைவில் மக்கள் சப்பானியர்களை வெறுக்க ஆரம்பித்தார்கள்.

காலத்தால் அழிக்க முடியாத கரையாக மக்களின் மனதில் இன்னமும் படிந்திருக்கும் சம்பவம் தான் சயாம் மரண தொடர் வண்டிச் சாலை நிர்மாணீப்புப் பணி. அக்காலகட்டத்தில் சப்பானியர்கள் சயாம் - பர்மா தொடர் வண்டிச் சாலையை நிர்மாணிக்கத் திட்டமிட்டார்கள். அதற்காக மலாயாவில் இருக்கும் பலரும் கூட்டம் கூட்டமாக சயாமிற்கு அனுப்பப் பட்டார்கள்.

வேலையாட்கள் தாய்லாந்து நாட்டின் பாப்போங் எனும் பகுதி வரை தொடர் வண்டியின் மூலம் அழைத்துச் செல்லப்படுவார்கள். தண்டவாள நிர்மாணிப்பு இடமானது அதன் அருகில் இருந்துவிடவில்லை. அங்கு செல்வதற்கென பல நாட்கள் காடுகளையும் மலைகளையும் கடந்து செல்ல வேண்டும். சரியாக சொல்லப் போனால் இழுத்துச் செல்லப்படுவார்கள் என்பதே உண்மை.

நிர்மாணிக்கப் போகும் தண்டவாளத்தின் நீளம் 415 கிலோ மீட்டர். சப்பானியர்களின் அவகாச காலம் 16 மாதங்கள். ஒரு மாதத்திற்கு 25.9 கிலோ மீட்டர் எனும் விகிதத்தில் தண்டவாள பணிகளை செய்து முடித்தாக வேண்டும். இத்தண்டவாளம் தாய்லாந்தின் பாம்போங் எனும் பகுதியில் இருந்து பர்மாவின் தம்புசாய்ட் எனும் பகுதி வரை நிர்மாணிக்கத் திட்டமிடப்பட்டது.

ஏன் இந்த தண்டவாள பணிகள்? சப்பான் தனது ஆதிக்கத்தை விரிவாக்கம் செய்ய நினைத்தது. 1942-ஆம் ஆண்டு தண்டவாள பணிகள் தொடங்கியது. இந்தியா மற்றும் பர்மாவை கைப்பற்றும் பொறுட்டு சப்பானிய இராணுவம் இவ்வேலைகளுக்கு காய் நகர்த்தியது. தண்டவாளத்தின் துரித வேலைகளுக்காக மலாயாவில் பொறுத்தப்பட்டிருந்த சில தண்டவாளங்களை பிறித்து கொண்டுச் சென்றார்கள்.

ஆயிரக் கணக்கான ஆட்கள் வலுக்கட்டாயமாக இழுத்துச் செல்லப்பட்டார்கள். அவர்கள் மலாயா, சிங்கை, இந்தோனேசியா போன்ற நாடுகளில் இருந்தும், மேலும் இந்தியா, பிரிடிஸ், மற்றும் துர்க்கிய இராணுவத்தினரும் அடங்குவர்.

சப்பானியர்களால் போரில் கைது செய்யப்பட்ட 60,000 ஆட்களில் 18,000 பேர் தண்டவாள நிர்மாணிப்பின் சமயம் உயிர் துறந்திருக்கிறார்கள். வலுக்கட்டாயமாக அல்லது அடிமைப் படுத்தி இழுத்துச் செல்லப்பட்டவர்களில் 100,000க்கும் அதிகமானோர் இறந்திருக்கிறார்கள்.

சயாம் மரண தண்டவாள வேலைகளின் போது அதிகம் பாதிகப்பட்டோரில் சஞ்சிக் கூலிகளாக மலாய அழைத்துவரப்பட்ட இந்தியர்களும் அடங்குவர். மலாயாவில் இருந்து மட்டும் 73 500 கூலியாட்கள் அழைத்துச் செல்லப்பட்டார்கள். அதில் நிர்மாணிப்பு வேலையில் உயிர் துறந்தவர்களின் எண்ணிக்கை 24490 ஆகும்.

சப்பானிய நிர்வாகம் அவர்களுக்கு சரியான பாதுகாப்பு கொடுக்கவில்லை. சட்டென வேலைகளை முடிக்கும் எண்ணத்தில் மக்களை வாட்டி வதைக்கச் செய்தார்கள். உணவு, உடை, மருத்துவம் என எவ்வித வசதியும் இல்லாமல் மக்கள் சிரமப்பட்டார்கள்.

நேரக் கணக்குகள் ஏதும் இல்லை. வேண்டிய மட்டும் வேலை வாங்கப்படுவார்கள். 14 முதல் 18 மணி நேரம் வேலை செய்தாக வேண்டும். காலையில் 5 மணிக்கு வேலை ஆரம்பித்தால் இரவு 9 மணி வரை ஓய்வில்லாமல் உழைத்தாக வேண்டும். மறுத்தால் அடியும் உதையும் தான் மிஞ்சும்.

வேலையாட்கள் சிறு சிறு குழுக்கலாக பிறித்துவிடப்படுவார்கள். ஒரு குழுவுக்கு 25 பேர் விகிதம் இருப்பார்கள். அவர்களுக்கு ஒரு தலைவன் கங்காணி எனும் பெயரில் நியமிக்கப்படுவான். கங்காணி கடுமையாக நடந்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பது சப்பானியர்களின் விதியாகும்.

முறையற்ற உணவு, கிருமிகளின் தாக்கம், வயிற்று போக்கு, மலாரியா, என பல பிரச்சனைகள் அங்குள்ளவர்களின் சாவுக்குக் காரணமானது. சொறி சிரங்கு ஏற்பட்டால் அவர்கள் மீது சுடு நீர் ஊற்றப்படுமாம். அது தான் சப்பானியர்கள் அந்நோய்க்கு கொடுக்கும் மருந்தாகும்.

சப்பானியர்களின் இவ்வேலைகளை தடுப்பதற்காக எதிரி படைகளின் தாக்குதல் அடிக்கடி நடந்தேறும். அச்சமயம் எறியப்படும் வெடிகுண்டு தாக்குதல்களாலும் பலர் இறந்து போனார்கள்.

ஹிரோசிமா மற்றும் நாகாசாக்கியின் தாக்குதலுக்கு பிறகு சப்பான் பின்வாங்கிற்று. தண்டவாள வேலைகளும் நிறுத்தம் கண்டது. எஞ்சிய சிறு பகுதியினர் மட்டும் வீடு திரும்பினார்கள். மற்றவர்கள் சயாம் மரண தொடர் வண்டிச் சாலையில் இன்னமும் உறங்கிக் கொண்டிருகிறார்கள்.

(பி.கு: திரு சி.அருண் எழுதிய சயாம்- பர்மா இரயில் பாதை எனும் நூல் எதிர்வரும் 15.03.2009 தலைநகரில் வெளியீடு காணவிருக்கிறது. விலை RM20.00. இடம்: கிள்ளான் ஸ்ரீ சுந்தரராஜ பெருமாள் கோவில் மண்டபம். இப்புத்தகம் ஈப்போவில் கிடைப்பதற்கான வழிகள் ஏதும் இருந்தால் சொல்லவும். படிப்பதற்கு ஆவலாக இருக்கிறேன்)


பிற்சேர்க்கை:
சி.அருண் அவர்களின் பின்னூட்டம்:

வணக்கம். 'சயாம்-பர்மா மரண இரயில் பாதை:மீட்கப்பட்ட வரலாற்றின் உயிர்ப்பு' என்னும் நூல் வெளியீடு பற்றிய செய்தியை வெளியிட்டமைக்கு நன்றி. இந்நூல் வரலாற்று நூல். இந்நிகழ்வினைப்பற்றி தமிழில் வெளிவரும் முதல் வரலாற்று நூல். இதற்கு முன்பு இதனைப்பற்றி நாவல் வெளிவந்துள்ளது. திரு.சண்முகம் அவர்கள் எழுதிய நாவல் சென்ற ஆண்டு தமிழகத்தில் மறுபதிப்பாக வெளியிடப்பட்டது. அந்நூலுக்கு நான் அணிந்துரை எழுதியுள்ளேன்.

'சயாம்-பர்மா மரண இரயில் பாதை:மீட்கப்பட்ட வரலாற்றின் உயிர்ப்பு' என்னும் நூலினைப் பெற்றிட கீழ்க்காணும் முகவரியில் தொடர்பு கொண்டு பெறலாம்.

நூலின் விலை = ரி.ம.20.00
தபால் செலவு = ரி.ம. 2.00
ஆக மொத்தம் ரி.ம.22.00.

பணத்தை வங்கி கணக்கில் போட்டுவிட்டு என்னுடன் தொடர்பு கொள்க. S.ARUNASALAM, NO.6, JALAN BATU NILAM 9, 41200 BANDAR BUKIT TINGGI, KLANG, SELANGOR.

MAYBANK : 105037363735
Tel: 012 300 2911

கலோலையும் அனுப்பலாம். நன்றி.