தீபாவளி யாருக்கு?

ஒவ்வொரு முறை தீபாவளி பண்டிகை வரும் போதும் ஒரே மாதிரியான நிகழ்வுகளை பல குடும்பங்களில் காண முடிகிறது. காலத்தால் அதில் மாற்றங்கள் பல கண்டு வருவது யாரும் மறுக்க முடியாதது. பால்ய வயதில் கிடைத்த அதே மகிழ்ச்சி இப்போதும் கிடைக்கிறதா என சிந்தித்துப் பார்த்தால் இல்லை என்றே சொல்வேன்.

ஒரு மாதத்திற்கு முன்பே பறக்கவிடும் தீபாவளி அட்டைகள் இப்போது முடங்கி கிடக்கிறது. தீபாவளிக்கு முதல் நாள் இரவு குறுஞ்செய்திகள் தொலைபேசிகளின் வழி சடுதியில் வேண்டியவரை அடைந்துவிடுகிறது. இது சிக்கன வழி என்றாலும் ஒரு நல்லினக்க தொடர்பு தளர்ந்து போவதை அறிய முடிகிறது. இருப்பினும் அதில் ஆர்வம் துளியும் இல்லாமல் இருப்பதற்கு காரணம் வெறுப்புணர்ச்சியா, சோம்பேறித்தனமா இல்லை கண்டுகொள்ளாமல் இருக்கும் செயலா என்று தெரியவில்லை.

தீபாவளிக்கு காலையிலேயே எழுந்துவிடுவார்கள். எண்ணெய் குளியல், சாமிக்கு படையல், புது துணி மணி என்பது போக தாய்மார்கள் அடுப்படியில் அளவுக்கு அதிகமாகவே கண்ணைக் கசக்கிக் கொண்டு இருப்பார்கள். இந்த அவசர வேலைகளில் சிலருக்கு சினம் உண்டாவதையும் காண முடியும். ஏன் இப்படி?

நன்னாள் என்றால் மகிழ்சியாக இருப்பது இல்லாமல் எதற்கான நம்மை நாமே வருத்திக் கொள்ள வேண்டும் எனும் கேள்வி எழுகிறது.

வழக்கத்தை விட அளவுக்கு அதிகமான சாப்பாடு. நம் வீட்டில் தான் அப்படி என்றால் போகும் இடங்களிலும் அதே நிலை. உணவை பார்த்ததும் சலிப்பு தட்டும் நிலை. கோழியும் ஆட்டிறைச்சியும் மிதக்கும் குழம்புகள்.

தீபாவளியை குதுகலமாக கொண்டாட நினைக்கும் பலரில் அந்நாளை சட்டை செய்யாமல் இருப்பவரும் இருக்கவே செய்கிறார்கள். காரணம் அறியாமல் சிறு பிராயத்தில் தீபத் திருநாளை எதிர்பார்த்து காத்திருந்து கொண்டாடும் மகிழ்ச்சி பலரது வாழ்வில் காணாமல் போய்விட்டது என்பதே உண்மை. சிறுவர்களுக்கு தான் தீபாவளி என்பது பலரின் கருத்தாக நாம் செவி மடுக்கிறோம்.

தீபாவளியின் இன்பத் தாக்கம் ஏற்படாமல் இருப்பதற்கு பல காரணங்கள் இருக்கலாம். சில குடும்பங்களில் தீபாவளி கொண்டாடப்படாமல் இருக்கலாம், வேலை பளு, வயது வரம்பு அல்லது சிலரது சிந்தனையில் தீபாவளி வந்தால் என்ன வராவிட்டால் என்ன போன்ற பல எண்ணங்களின் தாக்கமாகவும் இருக்கலாம்.

முன்பு என் ஆசிரியர் கூறி இருக்கிறார் தீபாவளி தமிழர்கள் மீது திணிக்கப்பட்ட பெருநாள் என்று. இக்கூற்று வாதிக்கப்பட்டால் அதற்கு முடிவு காண்பதற்குள் பல தீபாவளிகள் கடந்துவிடும். எது எப்படியாகினும் குடும்பத்தில் மகிழ்ச்சியை உண்டு பண்ணும் நிகழ்வுகள் வரம்பு மீறாமல் இருந்தால் அதில் தவறில்லை என்றே உணர்கிறேன்.

சிலர் தீபாவளிக்கு எந்த ஏற்பாடுகளும் செய்திருக்கமாட்டார்கள். அந்நாளில் இவர்களின் பொழுது தொலைக்காட்ச்சி பெட்டியை இரசித்தபடியே ஓடிவிடும். சில வீட்டினர் ஒரு மாதத்திற்கு முன்பாகவே பல நிகழ்ச்சிகளை ஏற்பாடு செய்துவிடுவார்கள். திட்டமிட்டபடி தீபாவளியை கழிக்க நினைக்கும் இவர்கள் ஒருவிதம்.

தீபாவளி போன்ற பொது விடுமுறை நாட்களில் வேலை செய்வதால் மூன்று மடங்கு அதிகமான வருமானம் கிடைக்கும் என்பதால் அந்நாளில் வேலைக்குச் சென்று பணம் ஈட்டும் எண்ணமும் பலருக்கு உண்டு என்றே சொல்லலாம்.

சமத்துவம் பேசிக் கொள்ளும் இக்காலத்தில் ஆண்களும் பெண்களும் ஒரே மாதிரி தான் பெருநாட்களை கொண்டாடுகிறார்களா என்றால் அதிலும் சில கருத்து முரண்பாடுகளே நிலவுகிறது. ஆண்கள் பெருநாட்களை கொண்டாடுவதில் அதிக முனைப்பு காட்டுவதில்லை என சொன்னால் மிகை இல்லை. பெண்கள் அதில் அதிக ஆர்வம் கொள்வதில் காரணம் என்னவாக இருக்கும்? நமது குமுகாயத்தில் ஒட்டிக்கிடக்கும் சிந்தனைகளா? இல்லை பெருநாள்களை சிறப்பாக கொண்டாட வேண்டியது நம் கடமை எனும் அவர்களது எண்ணமா?

தீபாவளி என்றதும் இந்த ஊடகங்களின் தொல்லையும் சொல்லியாகதான் வேண்டும் என்று நினைக்கிறேன். விளம்பரம் செய்யும் அவர்களா அளவாக செலவிடுங்கள் என்றும் விளம்பரம் போடுகிறார்கள். கையில் மது கிண்ணத்தை வைத்துக் கொண்டு குடி பழக்கத்தை எதிர்தால் அது சரியாகுமா என்பதை இவர்கள் நினைத்துப் பார்க்காமல் தான் இருக்கிறார்களா என்றே கேட்கத் தொன்றுகிறது.

சூழ்நிலையை அறிந்து மிகை இல்லாமல் கொண்டாடப்பட்டால் அது தவறில்லை. சிந்தித்து செயல்படுவோம். தீபத் திருநாளை சிறப்பாக கொண்டாடுவோம். அனைவருக்கும் தீபாவளி நல் வாழ்த்துக்கள்.